We gingen maar oefenen, jawadde....

Met negen pony's kwamen we zaterdag aan in Herenthout. We zouden aan alle proeven van 40-50 tot en met 100 cm meedoen en omdat er voldoende deelnemers waren zou het ook voor de grooms wat minder stressvol worden dan we doorgaans gewend zijn.

Kobe & Cito en Marie & Eelco reden in de 40-50 proef zeer gecontroleerd, zowel in het parcours als in de foutloze barrages. Twee prachtige omlopen om de dag te beginnen.

In de 60-70 proef hadden we vijf combinaties:
Marie & Eelco gingen gewoon op hun elan verder en Marie kwam toen al "één en al smile" uit de ring. Wat ze daarna met haar "jongens" Jerolianca en O'Malley liet zien was des te opmerkelijker. Het was slechts het derde parcours met Jerolianca en toch liet Marie zien wat een "hengstenamazone" ze al geworden is.  Met haar ellenlange benen mooi aanliggend en met mooi geplaatste vaste hand(en) liet ze Jerolianca zijn "tikje terug" zonder verpinken uitvoeren. (bekijk de foto en video's bij Jerolianca maar) Het belette haar niet om hem mooi door het parcours en de barrage te loodsen. Met O'Malley liet ze zien dat het "hengsten rijden" voor haar het 'nec plus ultra' is. Overbodig te vermelden dat ook hier alle hout bleef liggen.
Kobe & Idool reden ook weer een solide proef en oh zo fijn gesprongen. Caroke's elegantie is voor iedereen die haar ziet springen een lust voor het oog ook al heeft ze het niet altijd op planken begrepen.

In de 80-90 proef hadden we drie combinaties (één B, C en D-pony)
Kobe & Fioco beten voor ons de spits af en waren (traditioneel) op weg naar een dichte ereplaats toen een klein (parcours) experiment de coördinatie in de war stuurde en ze opnieuw moesten aanrijden naar de laatste (barrage)hindernis.
Met Aladin en Francisca werkte Kobe vooral aan het rijden tussen de hindernissen maar het belette hem niet om toch nog mooi geplaatst te zijn in de uitslag.

In de 100cm proef mocht Kobe dan voor de eerste keer met Francisca op zo'n hoogte starten (als beloning voor het perfect uitvoeren van de opdrachten). Het was alsof ze dit al enkele jaren doen. We weten wel dat Francisca ongeveer "alles" kan springen maar ook zij heeft toch een eigen "handleiding" nodig. Bart had, al lachend, gezegd dat hij Kobe zou inschrijven in de Masters indien hij op deze hoogte even goed zou doen als in de vorige proef. Met Kobe "heb je het dan gegarandeerd vlaggen"!

De Masters dan maar. Isabelle was (als bezorgde moeder) al letterlijk uit beeld verdwenen nadat Kobe de eerste ronde (starthoogte 90) weer mooi gecontroleerd en "uiteraard" foutloos afhaspelde. Nadat hij als 6de binnen moest waren in de volgende ronde de hindernissen alweer op 100 cm gebracht en ook hier bleef hij foutloos. Bij de tweede barrage begonnen het al kasteeltjes te worden en nog gaven ze geen krimp. De derde en laatste barrage leek ons niet meer doenbaar als je weet dat de "routiniers" door de hindernis nominatie tot een hoogte van 145 cm hadden gebouwd. Het werd dan ook het "Waterloo" voor heel wat combinaties maar niet voor Kobe & Francisca. Zonder ook maar één balk aan te raken plaatsten ze zich voor de barrage op tijd. Tegen de geroutineerde amazones kon Kobe (nog) niet op en hij (en wij allemaal) waren uitermate verheugd met zijn "vierde" plaats in deze enorm spannende en sfeervolle Masters. (Je vindt de vier omlopen op de site bij Francisca)

Volgende week 'starten we weer terug van nul' bij de kampioenschapmanche van de KR te Neerpelt (St. Huibrechts Lille).