Koelte gevraagd ...

We begrijpen best dat het niet zo makkelijk is om steeds geconcentreerd te blijven en alles gezien te hebben, zij het gedurende een volledige dressuurproef, zij het in een springparcours, maar het minste dat men kan verwachten is dat "men dan toch de schijn ophoudt".
Wat wij, en volgens meerdere reacties wij niet alleen, de laatste weken hebben ervaren  zou ons nog kunnen verbijsteren ... mochten we niets reeds een "déjà vue" gevoel hebben. 

Op 1/8/2010 rondden we een erg hectische periode af met het LRV tornooi van Spalbeek. We keken er, zoals wel meer, echt naar uit omdat we een erg intense en, het moet gezegd, voor mens en dier erg belastende periode konden afsluiten. De verwachtingen waren dan ook getemperd.

Door de mix van 'kleine en grote ponies' is het dagprogramma dit jaar bijna een constante en dat zorgt voor een bepaalde routine in het dagverloop.

Zoals gewoonlijk mocht Kobe dus met "Jimmy" de spits afbijten in CL. Vooral Kobe zat blijkbaar wat op zijn tandvlees en hij kon dan ook niet voorkomen dat op de laatste hindernis een balk naar beneden kwam.
De beurt dan aan Marie en Amber in DB. Om haar geen extra stress te geven had ik maar verzwegen dat zij de enige combinatie waren die alle tornooien foutloos afwerkten. Op het moeilijke, ondulerende terrein hielden zij deze status intact en bovenop wonnen zij nogmaals het stijlspringen. Effenaf knap werk !

Voor één keer moesten Kobe en Marie samen in het achttal aantreden en dit gelegenheidsoctet kon dan ook niet voor de overwinning gaan.

Ondertussen hadden we Cito al opgezadeld en energiek ging het richting dressuurring. Het ging bijzonder goed en ze zouden dan ook 3de worden. Kobe was evenwel toch wat teleurgesteld maar had er uiteindelijk vrede mee toen hij van Bart en Isabelle te horen kreeg waar hij wat steekjes had laten vallen.

Op naar D licht dan maar waar Marie en Carel wel erg vlot door het basisparcours 'zoefden'. Het was te 'vrezen' dat Carel in de barrage 'op de gas ging drukken'. Marie kon hem niet snel genoeg 'terugnemen' en hierdoor vielen er ongelukkig toch nog 2 balken.

Voor de namiddag moesten we ons in twee teams opdelen. Isabelle ontfermde zich over Marie - ja wat doet een moeder anders? - voor de dressuurproeven met Jerolianca en Amber.
Met Jerolianca wist Marie toch weer beslag te leggen op de 4de plaats in D/L1 en vooral haar eigen commentaar en tevredenheid met haar proef en het gevoel met en op Jerolianca deden deugd.
Ook met Amber was er dit gevoel maar de jury had blijkbaar meer last met papieren die gingen vliegen en andere mannelijke aandacht. Dat ze er toch in slaagden punten te geven op onderdelen die ze absoluut niet gezien hebben is toch wel "magisch".

Kobe had in B licht twee combinaties. Met Cito kreeg hij een (zeldzame) stop op de laatste hindernis, maar het  weze duidelijk dat een allerbeste Kobe dit niet zou overkomen zijn.
Met Fioco plaatste hij zich probleemloos voor de barrage. In deze 'jump off' werden niet alle risico's genomen en het verwonderde dan ook enigszins dat slechts één combinatie beter deed. Voor dit jaar zal de reeks van (LRV)overwinningen dus eindigen op 'vier op een rij'.

Met Aladin kreeg Kobe vier strafpunten in het basisparcours C/M en met Francisca in D/M ging het eigenlijk helemaal fout en na een tweede stop mocht Kobe nog even langs de jurywagen. Hopelijk heeft hij het niet meer nodig maar het was toch goed voor het vertrouwen dat zij nog even de dubbelsprong namen en niet een enkelvoudige sprong. Soms moet je het reglement toch even laten voor wat het is.

Volgend weekend zijn er de finales van de KR kampioenschappen voor de ponies in het Panhof te Peer en dan leggen we er voor een veertiental dagen de riem af ... kwestie van fysiek en mentaal weer volledig fit te zijn voor de finale helft van het groene seizoen.